Kitap
Kadınlar
Bukowski’nin kitaplarını üniversite yıllarında okumuştum. Tarzı, dili, konu başlıkları diğer yazarlardan farklıydı. Ayrıca cinsellikle yoğrulmuş cümleleri önce rahatsız etti ama bu okumamı engellemedi. Bir süre sonra Charles Bukowski, benim için ”Buko”olmuştu.
Hayat herkes gibi Bukowski’ye de çelme takarken, o da hayata umursamazlığı ile kendi dilinde karşılık verdi.
Kadınlar kitabı da bu umursamazlığını anlattığı kitabıdır. Tavsiye ediyorum diyemiyorum ama yine de okumalısınız. Dünyadan Charles Bukowski gibi bir adam geçmiş diyebilmek, belki sövmek belki de övmek için.
Buko’nun kadınlar hakkındaki dūşūnceleri ;
“Şikayet etme makineleri diyorum ben onlara.
Erkek ağzıyla kuş tutsa yaranamaz kadına. Bir de isteri krizlerini hesaba katarsan… unut gitsin.
Dışarı çıkıp arabaya atlar ve gazlarım, nereye olursa. Yoktur başka yolu. Yapıları farklı galiba, değil mi? İsteri krizine girerler… konuşamazsın. Sen gitmeye kalkarsın, anlamazlar. NEREYE GİDİYORSUN? “Kaçıyorum burdan, bebeğim!”
Benim kadın düşmanı olduğumu düşünüyorlar, ama değilim. Kitaplarımı okumayıp duyduklarıyla karar veren insanlar bunlar. “Bukowski kadın düşmanı bir domuzdur!” Bunu duyuyorlar ama işin aslı nedir diye merak etmiyorlar.
Evet, zaman zaman kadınları aşağıladığım doğru, ama erkekleri de aşağılıyorum. Hatta herkesten çok kendimi aşağılarım. Birinin aşağılanmayı hak ettiğini düşünüyorsam aşağılarım -erkek, kadın, çocuk, köpek, fark etmez. Kadınlar fazla hassas, ayrımcılığa maruz kaldıklarını sanıyorlar. Onların sorunu da bu.
Bazı erkekler kadınlarla ilişki yürütmekte başarılıdırlar. Ben hiç beceremedim.”
“Ben bir Charles Bukowski modası olduğunun farkında değilim. Yalnız yaşayan biriyim, kalabalıktan hoşlanmam; bu tür tuzaklara düşmeyecek kadar yaşlı, kuşkucu ve çakalım.”
Charles Bukowski, Güneş İşte Burdayım
You must be logged in to post a comment Login